Ο σεβασμός δεν είναι θέμα ανδρών – γυναικών. Ο σεβασμός είναι είναι ένα συναί­σθημα έμφυτο στον άνθρωπο συγγενικό με την αγάπη αποτελεί ηθική αξία της Ανθρώπινης φύσης μας.

Ορμώμενος από την χθεσινή γιορτή της Γυναίκας, έχοντας διαβάσει αρκετά δημοσιεύματα από φίλες μου και διαδικτυακούς άλλους τόπους  για την ημέρα γιορτής της γυναίκας, σκέφτηκα ότι σημαντικό είναι να τιμούμε τις γυναίκες που αγωνίστηκαν ή και αγωνίζονται ακόμη για να εξαλειφθεί η ανισότητα και η καταπίεση. Εξίσου σημαντικό όμως είναι να αναρωτηθούμε για το πώς μεγαλώνουμε τα αγόρια και τα κορίτσια μας, αν τους εμπνέουμε αλληλοσεβασμό, ευγένεια, αποδοχή της διαφορετικότητα των δύο φύλλων.

Ως μπαμπάς αγοριού πιστεύω ότι σημαντικότερο είναι να μεγαλώσει το αγοράκι μου, έχοντας δίπλα του αντρικά πρότυπα που να σέβονται το αντίθετο φύλλο. Οφείλω στην καθημερινότητα μου πρώτος εγώ, να υπερασπίζομαι και να τιμώ τα πιστεύω μου μέσα από τον τρόπο που μιλώ και φέρομαι στις γυναίκες. Άλλωστε το μικρό μου αγοράκι παρατηρώντας τον μπαμπά του θα μάθει και αυτόν τον τρόπο προτιμώ, παρά κουβέντες που θα μπορούσα να του πω. Έτσι θα του επιτρέψω να διαμορφώσει δική του γνώμη και όχι να ακολουθήσει τα λόγια του ισχυρότερου (στην προκειμένη περίπτωση του μπαμπά του) διότι επιθυμώ το αγόρι μου αύριο να γίνει άντρας χωρίς φορεμένο κάποιο κοινωνικό κοστούμι και πνεύμα που απλά ακολουθεί δυνατότερες φωνές. Μα θα ήθελα να είχα και κόρη, όπου να την μεγαλώσω έτσι ώστε αύριο γυναίκα με αυτοπεποίθηση να γίνει χωρίς φορεμένα κοινωνικά κοστούμια και καρδιά δυνατή και ζωντανή, για να φέρει και άλλη ζωή!

Ο σεβασμός δεν είναι θέμα ανδρών – γυναικών. Ο σεβασμός αποτελεί ηθική αξία της Ανθρώπινης φύσης μας.

Για αυτό λοιπόν σκέψου, αν έχεις γιό τον μεγαλώνεις για να γίνει δυνατός άντρας με σεβασμό για τις γυναίκες; Αν έχει κόρη, την μεγαλώνεις ως γυναίκα με αυτοπεποίθηση και δυνατή;